دل......

این دل چیه؟؟؟؟

دلی که شاید خیلی وقتا یه چیزایی رو بگه که خیلی وقتا هیچ کدوم از ما آدما جرات به زبون آوردنش رو هم نداشته باشیم

حدود یکسالی هست که من رو با نام مستعار در به در می شناسین.

در به دری که خیلی از حرفا و مطالبش رو از بطن همین رفاقت و آشنایی با برویچ پاک اطرافش یاد گرفته

ولی دل..........

شاید یه جاهایی عقل بهمون میگه کارات اشتباهِ ولی دل......

دل میگه برو و به حرف کسی گوش نکن راهت کاملاً درسته و همین راه رو ادامه بده

دل   دل    دل   

ای دل.......

دل این در به در هم حالا داره یه راهی رو پیش می گیره

عقلانیش اینه که اصلاً راه اشتباهِ ولی این دل، میگه راه درسته و ادامه بده

به قول شاعر که میگه:

از شبنم عشق خاک آدم گل شد         یک قطره از آن چکید و نامش دل شد

حالا دل در به در ما هم داره ما رو میکشه دنبال خودش

امیدوارم که از راهی که پیش گرفتم هیچ وقت پشیمون نشم که این پشیمونی دیگه سودی نداره

دیروز شیطان را دیدم. در حوالی میدان بساطش را پهن کرده بود؛
فریب می‌فروخت. مردم دورش جمع شده‌ بودند،‌ هیاهو می‌کردند و هول می‌زدند و بیشتر می‌خواستند.
توی بساطش همه چیز بود:
غرور، حرص،‌دروغ و خیانت،‌ جاه‌طلبی و ... هر کس چیزی می‌خرید.
و در ازایش چیزی می‌داد.
بعضی‌ها تکه‌ای از قلبشان را می‌دادند .
و بعضی‌ پاره‌ای از روحشان را.
بعضی‌ها ایمانشان را می‌دادند .
و بعضی آزادگیشان را.
  شیطان می‌خندید .
و دهانش بوی گند جهنم می‌داد.
حالم را به هم می‌زد. دلم می‌خواست همه نفرتم را توی صورتش تف کنم.
انگار ذهنم را خواند. موذیانه خندید و گفت:
من کاری با کسی ندارم، ‌فقط گوشه‌ای بساطم را پهن کرده‌ام و آرام نجوا می‌کنم.
نه قیل و قال می‌کنم و نه کسی را مجبور می‌کنم چیزی از من بخرد. می‌بینی! آدم‌ها خودشان دور من جمع شده‌اند.
جوابش را ندادم.
آن وقت سرش را نزدیک‌تر آورد و گفت‌:
البته تو با اینها فرق می‌کنی. تو زیرکی و مومن. زیرکی و ایمان، آدم را نجات می‌دهد. اینها ساده‌اند و گرسنه. به جای هر چیزی فریب می‌خورند.
از شیطان بدم می‌آمد. حرف‌هایش اما شیرین بود. گذاشتم که حرف بزند و او هی گفت و گفت و گفت.
ساعت‌ها کنار بساطش نشستم تا این که چشمم به جعبه‌ای عبادت افتاد که لا به لای چیز‌های دیگر بود. دور از چشم شیطان آن را برداشتم و توی جیبم گذاشتم.
با خودم گفتم: بگذار یک بار هم شده کسی، چیزی از شیطان بدزدد. بگذار یک بار هم او فریب بخورد.
به خانه آمدم و در کوچک جعبه عبادت را باز کردم. توی آن اما جز غرور چیزی نبود. جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت. فریب خورده بودم، فریب. دستم را روی قلبم گذاشتم، ‌نبود! فهمیدم که آن را کنار بساط شیطان جا گذاشته‌ام.
تمام راه را دویدم. تمام راه لعنتش کردم. تمام راه خدا خدا کردم. می‌خواستم یقه نامردش را بگیرم. عبادت دروغی‌اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم. به میدان رسیدم، شیطان اما نبود.
آن وقت نشستم و های های گریه کردم.
اشک‌هایم که تمام شد، ‌بلند شدم. بلند شدم تا بی‌دلی‌ام را با خود ببرم که صدایی شنیدم، صدای قلبم را.
و همان‌جا بی‌اختیار به سجده افتادم و زمین را بوسیدم. به شکرانه قلبی که پیدا شده بود.

رفقا سلام

ببخشید چند وقتییه که یه چیزایی رو می نویسم که یا از دل خودم بر میاد یا اینکه از دل رفقا می شنوم

از دل رفقایی که بعضی ها وبی برای درد دل ندارن و اگر هم دارن جرات گفتن نداره

چند وقت پیش به یکی از رفقای قدیمی برخوردم

توی صحبتاش چیزایی دیدم که شاید قبلا ازش ندیده بودم نه اینکه اهلش نباشه شاید این جرات الان رو نداشته یا اینکه موقعیتش براش پیش نیومده بود

با کمی صحبت و زیر زبون کشی فهمیدم که درد دلش چیه

آره می خواست حرفای دل رو بنویسه ولی……

ولی کمی کمک می خواست

کمک می خواست تا بتونه حرف دل همه اونایی که جرات حرف زدن ندارن رو بنویسه من هم اول یکی دوتا دیگه از رفقا رو بهش معرفی کردم و بعد از فکر کردن و اطمینان از دل خودم قول همکاری بهش دادم حالا می خوام این رفیق رو به شما هم معرفی کنم تا شاید مثل همه ما اونم حرفای دلش رو مطرح کنه و جزیی از ماها بشه

اسم این رفیق ما حرف چاهه و آدرس وبلاگش هم

WWW.CHAH.PARSIBLOG.COM

دوست دارم این رفیق ما رو هم مثل من پشتیبانی کنید تا اونم توی این زمینه موفق باشه

اینم یه حرف دل دیگه:

عقل میگه برو و دل میگه که نه اصلا حق نداری که این کار رو انجام بدی

دل میگه اونقدر وجود داشته باش که شونه خالی نکنی و تا آخرین لحظه حرف دلت رو بزن

خیلی فکر کرد و دنبالش رفت

از یکی دو نفری هم کمک گرفت و در آخر که همه افکارش رو کنار هم جمع کرد و….

حالا دیگه مطمئنه، از این مطمئنه که که دنبال حرف دلش رفته و هیچ وقت از تصمیمش پشیمون نیست حالا دیگه دلش آروم گرفته

آروم گرفته تمام اون چیزایی که در موردشون شک داشت همش اشتباه بوده

و خوشحاله از اینکه در مورد قضاوتش به کسی حرفی نزده که الان خجالت زده دل خودش باشه

و حالا دیگه از دو دلیش عذاب نمیکشه چون دیگه دو دل نیست

مصاحبه ای با خدا                

در رویا دیدم که با خدا حرف میزنم

او از من پرسید :آیا مایلی از من چیزی بپرسی؟

گفتم ....اگر وقت داشته باشید....

لبخندی زد و گفت: زمان برای من تا بی نهایت ادامه دارد....چه پرسشی در ذهن تو برای من هست؟

پرسیدم: چه چیزی در رفتار انسان ها هست که شما را شگفت زده  می کند؟

        پاسخ داد: آدم ها از بچه بودن خسته می شوند.... عجله دارند بزرگ شوند و سپس آرزو دارند دوباره به               دوران کودکی باز گردند..... سلامتی خود را در راه کسب ثروت از دست می دهند... و سپس ثروت خود را در راه کسب سلامتی دوباره صرف می کنند....

چنان با هیجان به آینده فکر می کنند.... که از حال غافل می شوند... به طوری که نه در حال زندگی می کنند نه در آینده....آن ها طوری زندگی می کنند.،انگار هیچ وقت نمی میرند.... و جوری می میرند ....انگار هیچ وقت زنده نبودند....!!!

ما برای لحظاتی سکوت کردیم...

سپس من پرسیدم مانند یک پدر کدام درس زندگی را مایل هستی که فرزندانت بیاموزند؟

         پاسخ داد:   

یاد بگیرند که نمیتوانند دیگران رامجبور کنند که دوستشان داشته باشند.. ولی می توانند طوری رفتار کنند که مورد عشق و علاقه دیگران باشند.

یاد بگیرند که خود را با دیگران مقایسه نکنند.

 یاد بگیرند دیگران را ببخشند با عادت کردن به بخشندگی.....

یاد بگیرند تنها چند ثانیه طول می کشد تا زخمی در قلب کسی که دوستش دارید ایجاد کنند.ولی سال ها طول می کشد تا آن جراحت را التیام بخشید.

 یاد بگیرند یک انسان ثروتمند کسی نیست که دارایی زیادی دارد بلکه کسی هست که کمترین نیازوخواسته را دارد.

یاد بگیرند کسانی هستند که آن ها را از صمیم قلب دوست دارند ولی نمیدانند چگونه احساس خود را بروز دهند.

یاد بگیرند وبدانند دونفر می توانند  به یک چیز نگاه کنند ولی برداشت آن ها متفاوت باشد....

یاد بگیرند کافی نیست که تنها دیگران را ببخشند بلکه انسان ها باید قادر به بخشش و عفو خود نیزباشند.

سپس من از خدا تشکر کردم و گفتم:آیا چیز دیگری هم وجود دارد  که مایل باشی فرزندانت بدانند؟؟

            خداوند لبخندی زد و پاسخ داد: فقط این که بدانند من این جا و با آن ها

هستم..........برای همیشه

__________________________________________________

نویسنده:یه بچه پر رو

نمی دونم لحظات جدایی چرا این قدر سخته

همیشه یه چیزایی هست که به دست آوردنشون خیلی سخته ولی از دست دادنش به راحتی انجام می گیره

4-5 روز بیشتر به پایان ماه نرسیده

کجاییم و کجا داریم می ریم!!!

آیا تونستیم توی این ماه از راه کجی که داریم می ریم کمی به سمت مسیر درست برگردیم

چقدر توشه جمع کردیم یا بهتر بگم خودمون رو درست کردیم

ولی بازم وقت جدایی شد

دیگه روزا و دقایق آخره

بخواهیم یا نخواهیم باید خداحافظی کنیم و بریم

هر چند سخت ولی با تمام بغض ها و عقده هایی که توی دلمون مونده باید

باید.........................

حتی فکرش هم برام سخته ولی منتظرم  این بغض بترکه......

بترکه تا لتونم حرفام رو در پس این بغض بگم

ولی باید بریم

بریم و منتظر بمونیم یه رمضون دیگه بیاد اونم اگه عمرمون به دنیا باشه و لیاقت زنده موندن داشته باشیم و بتونیم بازم سر سفره افطار بشینیم و از خدا بخوایم و دعا کنیم

ولی هنوز تا خداحافظی و دل کندن کمی وقت هست

بیاید سعی کنیم این آخرین بغض ها رو بشکنیم و آخرین حرفای دل رو بزنیم شاید خدا نظری هم به ما کرد پس

بخواهیم................

دعا کنیم...............

از هر گوشه و کناری یه صدا بلند می شد

هر کسی با زبون خودش صحبت می کرد

یکی با خدا در دل می کنه و یکی راز دل میگه

هر کسی هر جوری که بلده

میگه خدا:

من که خودم بهتر می دونم چه گناهانی کردم و چه بندة خطا کاری هستم

ولی تو بازم من رو به سمت خودت می کشونی

می گی بیا

بیا و از من بخواه

بخواه تا ببخشمت

و مطمئن هستم قبل از اینکه من بیام و بخوام ازت بخشش گناهانم رو طلب کنم

از سر لطف و رحمتت من رو می بخشی

ولی من اونقدر نا سپاسم ، اونقدر بندة بی شرم و حیایی هستم که بازم یادم میره که شب احیاء بهت چه قولی دادم

اما تو اونقدر مهربونی که بازم به من رحم می کنی و بازم دعوتم می کنی

بازم می گی این بنده منِ و حساب کتابش با خودمه

با این همه رفتار بدم بازم با پررویی میام سراغت و میگم

الهی العفو

و برای اینکه ضامن داشته باشم تو رو به تمامی ائمه قسمت می دم که من رو عفو کنی

یک سال منتظر یه همچین ماهی بودم، انتظارش رو می کشیدم و کلی برنامه براش داشتم

ü      ترک دروغایی که اسمش رو برای خودم مصلحتی گذاشته بودم

ü      کمتر گناه کردن و حتی دور شدن از فکر گناه

ü      بیشتر به خدا نزدیک شدن و مطالعه بیشتر کتب مذهبی

ü      و...

خیلی برنامه ها داشتم ولی با شروع این ماه  شاید یکی دو روز اول قسمتیش رو انجام دادم و بعد کم کم برگشتم به حالت اولم

مثل قبل یادم رفت که چه فکرایی داشتم

حی به خودم وعدة فردا رو دادم که از فردا انجام می دم ولی نشد

چشمم رو که باز کردم دیدم نیمه ماه رمضون رسید و من هنوز کوله بارم خالیه اگه چیزی هم توی کولم گذاشتم همش الکیه و به درد نمی خوره

ولی هنوز امید دارم امیدم به سه شب احیاست

حواسم رو خوب جمع کردم که یادم نره توی این سه شب باید هر کاری بکنم که بندگیم رو ثابت کنم

ثابت کنم خدایا

v     من همون بنده ای هستم که از روح خودت در من دمیدی و به من جان دادی

v     وقتی من رو آفریدی به خودت احسنت گفتی

v     بزرگترین خلق خودت نامیدی

v     حتی به تمام فرشتگان دستور دادی به من انسان سجده کنم

حالا هم فقط می گم خدایا کمکم کن

کمک کن تا بتونم تمام این حرفایی که زدم برای خودم ثابت کنم تا بدونم که من هم خدایی دارم که هر وقت می رم سراغش بهم میگه:

آره تو بنده من هستی

هر چند گنهکار

ولی بیا بیا به سمت من

هر چی می خوای از خودم بخواه

بیا  بیا بیا بیا

التماس دعا

سلام

سلام به بهترین ماه خدا؛ ماه مهمانی خدا.

خدایی که همه بنده هاش رو توی این ماه بشارت داده به بخشش.

پس بیایم توی این ماه کمی ظرفیتمون رو بالا ببریم تا بیشتر از الطاف خداوند بهره مند شویم.

نشسته بود و داشت با خانواده یکی از برنامه های تلویزیون رو نگاه می کرد؛ خودش توی خونه بود اما حواسش نه؛ انگار داشت دنبال چیزی می گشت که توی فضای خونه نبود.

خانواده یکی دوبار صداش زدند ولی متوجه نشد؛ وقتی به خودش اومد و خانواده جویای فکرش شدند گفت:

دو سه روز بیشتر به شروع ماه مبارک نمونده؛ داشتم به ماه مبارک قبل فکر می کردم.

ولی در اصل داشت با خودش یه حساب دو دو تا می کرد تا ببینه توی این یکساله چه چیزایی توی پروندش برای خودش جمع کرده؛ هر چی با حساب کتاب اعمالش بازی کرد چیری پیدا نکرد که بهش بنازه و با اون به دیدار یار بره و بگه:

خدا جون این پرونده اعمال منه اینم همون کاراییه که خودت گفته بودی حالا هم اومدم تا هم مزد اعمال این یکسالم رو بگیرم و هم اینکه دوباره باهات قرار ببندم و چیزای جدید به من یاد بدی.

وقتی دید هیچ چیز توی باروبندیلش نداره خیلی حالش گرفته شد؛ بی اختیار بلند شد و لباس ها رو به تن کرد و به راه افتاد.

استارت ماشین رو زد و حرکت کرد توی راه یکی دو تا از رفقا رو هم سوار کرد و بدون اینکه خودش متوجه مسیر بشه رفت سمت بهشت زهرا(س) سر قبر رفقای شهیدش.

تازه اینجا بود که حودش رو پیدا کرد خیلی خوشحال بود وضو گرفت و یکی دو رکعت نماز خوند سر مزار رفقای شهید. کمی درد دل و گریه کرد و از خدا خیلی ممنون بود که اختیار دل رو در دست گرفت و به همچین جایی بردتش.

گذشت تا اینکه ماه رمضون شروع شد

توی این روزا خیلی به خدا نزدیک شده بود تا اینکه درست شب 21 ماه مبارک توی مراسم شب احیاء و حین احیاء با گفتن     

لا اله الا الله     

......

سلامی گرم همراه با بوی خوش عطر یار

یاری که همیشه و در همه حال ناظر تمامی اعمال انسانهاست

تنها یاور دائمی ماست و ...

خیلی دلش گرفته بود

حال و هوای خاص خودش رو داشت

دنبال بهانه می گشت. اما هر چی بیشتر می گشت و فکر می کرد کمتر می تونست نتیجه گیری کنه

نمی تونست افکارش رو جمع و جور کنه

حتی توی بعضی موارد حساب کتاب کارش از دستش در می رفت

یکی از همین روزا که توی حال و هوای خودش بود و مشغول تماشای تلویزیون بود یکی از رفقای قدیمی زنگ زد و برای روز بعد دعوتش کرد به دفتر کار یکی از آشناها.

خیلی دوست داشت که بفهمه موضوع چیه!!

دلش رازی بود و گواه خبر خوشی رو می داد. خبری که شاید خیلی سالها منتظر شنیدنش بود.

بالاخره شب به پایان رسید و ساعت مقرر فرا رسید.

مشتاقانه به دفتر رفت و با دیدن چند تن از رفقای قدیمی بیشتر کنجکاو شد .

مدیر دفتر به همراه دوستش  وارد شد و بعد از احوال پرسی شروع به بحث کردند و...

حالا می فهمید اصرار رفیقش برای حضور توی جلسه چی بوده

حتی از شرکت توی جلسه بسیار خوشحال بود

وقتی به خونه رسید و مطلب رو با خانواده مطرح کرد همگی یک صدا حرفش رو تایید کردند و بهش تبریک گفتند.

آخه بعد از سالها حسرت به آرزوش رسیده بود.

دیدار حرم دوست

توی این ایام ما رو از دعای خیر خود محروم نکنید

پیشاپیش فرا رسیدن ماه رمضان را تبریک عرض می نماییم

التماس دعا