قدم اول تو این راه اینه : " شستشویی ده و آنگاه به خرابات درآ
تقریبا یعنی توبه از کارهای زشت(منظور کاریا عملی که درشأن یک انسان نیست . مثلا غیبت و...).
چون شما به اصل خود یعنی انسان میخوای برگردی( انسان والا که جایگاهش در بهشت بود) و سعی کنی و تلاش کنی که خودت رو اصلاح کنی. حالا که عزم کردی که وارد این راه بشی شیطان و نیروهای شیطانی ناراحت میشن و به عناوین گوناگون میان جلوتو بگیرن ممکنه بهت تلقین کنن که سخته این یکی از ترفندهای اوناست. وقتی شما کاری میخواین انجام بدین که باعث ناراحتی اونا میشه میان و ازکاه برات کوه میسازن که " ای وای این کار سخته من نمیتونم . اه حوصلم سررفت . حال داری؟ و ....." در صورتی که اگه اون موقع واقا تصمیم بگیرین که ادامه بدین وقتی قدم بعدی رو گذاشتی میبینی که " ای بابا من چه فکری میکردم! " . قدم بعدی: کار آدم تنها با نماز و .... حل نمیشه که بگیم نماز بخونم ولی کارهای دیگه هم انجام بدم مهم نیست چون نماز میخونم جام تو بهشته. نه نماز و ... لازم هست ولی رکن اصلی که تمام ادیان بهش اصرار دارن"کار خوب و دل پاک" هست .
پس قدم بعدی ما اصلاح دل خودمونه. این مرحله به زمان داره چون ما میخوایم از شر همه افکار_نیروها_صفات منفی رها بشیم. حتما جا خوردی؟ نرو بابا بشین هنوز حرفام تموم نشده تازه اول عشقه . تا حالا هرطوریکه خواستیم رفتار و زندگی کردیم بذار 1-2 ماه هم اینطوری باشیم اگه دیدی خوشت نیومد اصراری به ادامه نداریم.وظیفه ما فقط آکاهی دادن هست . خب الان راهی پیشنهاد میکنم که استاد خودم به من یاد داده بودن: 1)اخلاقهای بد خودتو تویه کاغذ بنویس و اخلاقهای خوب رو هم تو یه کاغذ دیگه(با دید یه انسان خوب مقایسه کنید و بدون تعصب بنویسید. 2)حالا بر حسب بزرگی تا کوچکی اون عمل رده بندی کنید.اخلاق بد از بزرگی و اخلاق خوب از کوچیک به بزرگ. 3)الان وقت بذار به فرض 1روز_هفته_ماه اون صفت رو از خودت جدا کنی یا شکوفا کنی 4)با صبر و علاقه این تمرین رو انجام بدین 100% روی شما اثر مفید میذاره و یه حالت عرفانی رو در شما آماده سازی میکنه که بعد اتمام تمرین میبینی که چقدر احساس خوب داری

راهنمایی: صبر:

همیشه سعی کنید که در هر کاری صبور باشیدوزود از کوره در نرید. یکی از کمینگاه های شیطان اینه از کم صبوری شما استفاده میکنه و شما رو یواش یواش منحرف میکنه تفکر: خدا به ما عقل داده تا فکر کنیم تا با آگاهی کار ها رو انجام بدیم.سعی کنید در زندگی با تفکر و با آگاهی باشه چون اتفاقی که الان برای ما میافته نتیجه کارگذشته ما هست. وقتی میخوای تصمیم بگیری به این 2 سوال جواب بده "نتیجه این کار در آینده چیست؟" و "با انجام این کار چه کمکی به خوئدم و دوستان و اطرافیانم میکنم" سعی کنید هرچی میشنوید رو قبول نکنید بلکه فکر کنید و مشورت . البته تفکر شما نباید با تعصب باشه.

حکمت خدا:
کافی که بدونیم و باو ر کنیم که هر کاری که انجام میشه با حکمت خدا هست. چیزی به عنوان شانس وجود نداره همه چیز با حکمت خدا هست. مثلا الان که داری این متن رو میخونین شانسی نیست بلکه با حکمت هست.

آگاهی:
نسبت به اتفاقات و پیشامدهایی که اتفاق میافته تیز باشین چون اینها جواب یا راه حلی برای کارهای گذشته که انجام دادین یا از خدا خواستین هست. ( پس الان فهمیدی که خدا چطور با بنده هاش صحبت میکنه)

احترام به دیگران:

باعث میشه که جلوی خیلی از کارهای غیر انسانی گرفته بشه.مثلا به فقیر هم احترام بذار وقتی چیزی بکسی میدی طوری بده که ناراحت نشه. به بزرگترها احترام بزارین. انسانها دین های مختلفی دارن و فقط مقام و بزرگی اونا به پاکی دل و عبادت هست . نگین چون فلانی فلان مذهب داره پس از من مقامش پایینه.

تواضع و فروتنی:

این کار خیلی مهمه خیلی از مردم وقتی به مقامی میرسن زود مغرور میشن و خودتون هم میدمنین غرور باعث گمراهی خیلی ها شده. قصه قارون از این کار حکایت میکنه

صحبت با خدا:

هیشه سعی کن وقتی بیکاری یا میخوای با کسی حرف بزنی تو قلبت با خدا حرف بزن . اون رو مثل دوستی بدون و باور کن که همیشه بهت کمک میکنه و همیشه باهاته . باهات حرف میزنه . سعی کن تو سینت این احساس رو یبدار کنی.

رضای خدا:

یکی از بالا ترین مراحل عرفان اینه. باعث میشه که درجه عرفانی شما با سرعت بیشتری طی بشه. هر کاری که میکنی سعی کن خدا ازت راضی باشه . شده وقتی به یکی یا یه حیوان بخاطر رضای خدا صادقانه کمک کنی؟ اون موقع چه احساسی بهت دست میده؟؟؟