سلام

اول از همه تبریک بابت ولادت با سعادت حضرت علی (ع)

از همه دوستان(محمد) و دشمنان (نگین) ممنونم که ما رو از یاد نبردن

دم شما گرم و به قول خودم در به در همتونم

قول داده بودم یه مطلب راجع به شونه بنویسم پس:

چند سال پیش با چند تا از رفقای اون موقع دست به کاری زدیم

اوایل کمی سخت بود با سختیهاش کنار اومدیم و فشار کار رو تحمل کردیم

بعد از دو سال با مشکلات جدیدی رو به رو شدیم

مجبور شدیم کار رو رها کنیم

توی اون دو سال مخصوصاً اوایل با یه بنده خدایی آشنا شدیم که آدم با کمالاتی بود

زیاد با هم بحث می کردیم

تا اینکه یه روز سر بحث به اونجایی رسیدیم که بهترین شونه برای انسانها همون سجده است

اون روز شاید معنی این حرفش رو نفهمیدم یا بهتر بگم درست متوجه منظورش نشدم اما اواخر دو سال بود که معنی کامل حرفش رو گرفتم

یکی دو باری هم از این روش استفاده کردم تا....

چند وقت پیش با یه مشکلی رو به رو شدم که انتظارش رو نداشتم

چون نمی تونستم به کسی بگمش کم کم داشت اذیتم می کرد

راههای مختلفی رو برای فراموش کردن و حتی دور شدن ازش پیش گرفتم و توی وبم هم از بروبچ کمک خواستم

توی همون روزا بود که داشتم کامنت های وبم رو مطالعه می کردم که دیدم یکی از دوستانکه من نمی گم اول اسمش نگینه و دشمن خونی منم هست کامنت قشنگی گذاشته بود اون این که

بهترین شونه برای انسانها همون مهر و جانمازشونه

وقتی به این کامنت رسیدم یا حرف اون رفیقی افتادم که دیگه هیچ وقت ندیدمش

دو باره بهش فکر کردم

چطور میشه که عرش خدا برای دل یه انسان به پایین ترین نقطه بیایید

این انسان چیه که همه چیز برش محیاست

ولی.................................................