هر سال این موقع که میشه انگار آقا جون صدام می کنه، انگار منتظره تا بچه ها و نوه ها رو دور هم ببینه

بعضی وقتا فکر می کنم عجب نوه بی معرفتی هستم، آخه آدم پدر بزرگش رو سالی 3-4 بار می بینه

ولی وقتی مقایسه می کنم می بینم از خیلی ها سر ترم و حداقل سالی یه بار نمی رم سراغش

با ماشین یکی از رفقا راه افتادم تنهایی برم سراغ آقا جون و شب عیدی یه کادوم رو زودتر از همه بگیرم

صبح اول وقت بود و یه جورایی بی حوصله بودم، عوارضی رو که رد کردم از تنهایی ضبط ماشین رو روشن کردم و ....

من دیگه خسته شدم بس که چشام بارونیه

از دلم تا که فضای غصه رو مهمونیه

من دیگه بس برام تحمل این همه غم

بس جنگ بی ثمر برای هر زیاد و کم

وقتی فایده ای نداره غصه خوردن واسه چی

واسه عشقای تو خالی ساده مردن واسه چی

نمی خوام چوب حراجی رو به قلبم بزنم

نمی خوام گناه بی عشقی بیافته گردنم

نمی خوام در به در پیچ و خم این جاده شم

واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم

یا یه موجود کم و خالیه پر افاده شم

وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم

آره اونقدر دور و ور خودمون رو شلوغ کردیم که به هم توجه نمی کنیم

نمی خوایم در به در پیچ و خم این زندگی بشیم ولی شدیم و متوجه نیستیم

ولی چرا؟؟؟ برای کی؟؟؟

اصلا برای چی؟؟؟؟

توی همین افکار بودم که مجبور به توقف ماشین شدم رسیده بودم به عوارضی و بعد هم با سرعت تمام سمت آقا جون

با دبه آب رفتم سراغش و یه دل سیر باهاش درد دل کردم و وقتی عیدیم رو گرفتم دوباره نشستم پشت رول و بزن بریم سراغ عشق

10-15 دقیقه بعد جلوی مسجد جمکران بودم و ........

السلام علیک یا ابا صالح المهدی^(عج)

و بعد از چند رکعت نماز رفتم سراغ حرم عشق بعدی

نمی دونم شاید این به برکت خود خانم که سالی چند بار به بهانه زیارت هم که شده سری به پدر بزرگم بزنم

امسالم تموم شد ولی.......