از هر گوشه و کناری یه صدا بلند می شد

هر کسی با زبون خودش صحبت می کرد

یکی با خدا در دل می کنه و یکی راز دل میگه

هر کسی هر جوری که بلده

میگه خدا:

من که خودم بهتر می دونم چه گناهانی کردم و چه بندة خطا کاری هستم

ولی تو بازم من رو به سمت خودت می کشونی

می گی بیا

بیا و از من بخواه

بخواه تا ببخشمت

و مطمئن هستم قبل از اینکه من بیام و بخوام ازت بخشش گناهانم رو طلب کنم

از سر لطف و رحمتت من رو می بخشی

ولی من اونقدر نا سپاسم ، اونقدر بندة بی شرم و حیایی هستم که بازم یادم میره که شب احیاء بهت چه قولی دادم

اما تو اونقدر مهربونی که بازم به من رحم می کنی و بازم دعوتم می کنی

بازم می گی این بنده منِ و حساب کتابش با خودمه

با این همه رفتار بدم بازم با پررویی میام سراغت و میگم

الهی العفو

و برای اینکه ضامن داشته باشم تو رو به تمامی ائمه قسمت می دم که من رو عفو کنی

یک سال منتظر یه همچین ماهی بودم، انتظارش رو می کشیدم و کلی برنامه براش داشتم

ü      ترک دروغایی که اسمش رو برای خودم مصلحتی گذاشته بودم

ü      کمتر گناه کردن و حتی دور شدن از فکر گناه

ü      بیشتر به خدا نزدیک شدن و مطالعه بیشتر کتب مذهبی

ü      و...

خیلی برنامه ها داشتم ولی با شروع این ماه  شاید یکی دو روز اول قسمتیش رو انجام دادم و بعد کم کم برگشتم به حالت اولم

مثل قبل یادم رفت که چه فکرایی داشتم

حی به خودم وعدة فردا رو دادم که از فردا انجام می دم ولی نشد

چشمم رو که باز کردم دیدم نیمه ماه رمضون رسید و من هنوز کوله بارم خالیه اگه چیزی هم توی کولم گذاشتم همش الکیه و به درد نمی خوره

ولی هنوز امید دارم امیدم به سه شب احیاست

حواسم رو خوب جمع کردم که یادم نره توی این سه شب باید هر کاری بکنم که بندگیم رو ثابت کنم

ثابت کنم خدایا

v     من همون بنده ای هستم که از روح خودت در من دمیدی و به من جان دادی

v     وقتی من رو آفریدی به خودت احسنت گفتی

v     بزرگترین خلق خودت نامیدی

v     حتی به تمام فرشتگان دستور دادی به من انسان سجده کنم

حالا هم فقط می گم خدایا کمکم کن

کمک کن تا بتونم تمام این حرفایی که زدم برای خودم ثابت کنم تا بدونم که من هم خدایی دارم که هر وقت می رم سراغش بهم میگه:

آره تو بنده من هستی

هر چند گنهکار

ولی بیا بیا به سمت من

هر چی می خوای از خودم بخواه

بیا  بیا بیا بیا

التماس دعا

چقدر سخته، بازی با کلمات و پیدا کردن کلمات مناسب در مورد یه صحبت یا یه موضوع

چند روز پیش با یکی از بروبچ وبلاگی کمی بحث می کردم سر یه موضوع ساده بهش گفتم برای کی

می نویسی یا بهتر بگم برای کی می نویسی

گفت برای دلم،حرفه دلم رو از طریق این وب می گم

ولی مثل اینکه کمی مشکل داره توی این افکار بودم که چه طور می تونم کمکش کنم تا اینکه چند شب پیش توی همین اعیاد بود که با دو تا از رفقا رفتیم هیئت

سخنان هیئت خیلی آدم باحالی بود حرفایی زد که کمتر جایی شنیده میشه

حاجی می گفت آدما همیشه مشکل دارن و صبح که از خواب بیدار میشن همش به یاد مشکلات و بدهیاشونن

امام زین العابدین(ع) فرمودند:

 من روزم را شروع می کنم در حالی که 8 بدهکار دارم

یکی از اون بدهکاران عزراییل نام داره

روزی دو سه بار سر می زنه ببینه کی نوبت ماست

توی این دو سه روزه خیلی به این جمله فکر کردم، اما کمتر درکش کردم، امروز سر سفره ناهار نشسته بودم که تلفن زنگ زد

حاج محمد بود، گفت می خوایم بریم بهشت زهرا، اگه میای تا 15دقیقه دیگه در خونه ما

حاضر شدم و رفتم با همون رفیقم رفتیم گفت یکی از رفقاش شب قبل سر نماز سکته می کنه

مردم فکر می کنن خوابش برده بعد نماز هر چی صداش می کنن بلند نمیشه

اورژانس خبر می کنن و میبینن در اثر سکته فوت کرده

همه اینا رو گفتم تا به اینجا برسم:

سر خاک تا اوردنش همه دور و ورش بودن براش گریه می کردن توی سر و صورتشون می زدن ولی وقتی که دفنش کردن همه چیز تموم شد دیگه سر و صداها خوابید انگار نه انگار که خبری بوده

با محمد صحبت می کردم، بحثمون سر مرگ و زندگی بود.

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

یه شعر همیشه توی فکرمه که میگه: وقتی کودکی به دنیا میاد همه خندانند و کودک گریان

پس کاری کنیم که موقع مرگ همه گریان و ما خندان باشیم

ولی متاسفانه هیچ وقت این طور نیست خودم رو میگم وقتی اون بنده خدا رو دفن کردنن وقتی از چهار چوب قطعه بهشت زهرا بیرون میام یادم میره،یادم میره که منم یه روزی باید اینجا بخوابم

بی برو برگرد  نوبت من هم همین روزاست

بالاخره کاسه عمر منم یه روزی پر میشه و عزراییل در خونه من رو هم میزنه اما اون موقع دیگه فرستی نیست که من توشم رو جمع کنم هر چی دارم بر میداره و باخودش می برتم

چرا اونقدر غرق پول و مقام و مال ثروت و زندگی شدیم که خودمون رو از یاد می بریم، چه برسه به خدا

مگه از این زندگی چی می خوایم، به کجا می خواهیم برسیم

چرا فراموش می کنیم که بالاخره ما هم رفتنی هستیم

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا؟؟؟؟؟؟؟                                                     

چرا؟؟؟؟؟؟

چرا؟؟؟؟؟

چرا؟؟؟؟

چرا؟؟؟

چرا؟؟

چرا؟

سلام

یه جمعه دیگم گذشت

خیلی از حال و هوای جمعه ها خوشم میاد

یه حس غریبی داره انگارکه از همه چیز دوری و اصلا خبری نیست

ولی چرا خیلی خبراست

روز جمعه و غروبش وقتیه که پرونده اعمال رو می دن دست امام زمان(عج) خدا کنه آقا این هفته ازمون راضی باشه

این حرفا خرفای دلم بود حالا بریم سراغ بروبچ در به در

بابا چه خبرا

رویا خانم یه مطلب قشنگی نوشته از دوستان می خوایم که سر بزنن و حداقل مطلب رو بخونن توی وب کروکدیلا

مهندس(حاج)محمد شیخانی از رفقای ردیف ماست برو بچی که راجع به کامپیوتر و موبایل سوال دارن برن توی وب آموزش کامپیوتر و اخبار راستی حاج محمد آماده لینک کردن توی وبشه هر کی از تبادل اطلاعات بدش نمیاد بره سراغش

راجع به مطلب قبل باید بگم بچه مثبت بودن یه جاهایی خوبه یه جاهایی نه

تا جایی که توی سزت نزنن و نخوان که سوارت بشن خیلی عالیه ولی...

داش علی بابا بچه مثبت اگه مثل ما در به در باشه جایی که کفرش رو در بیارن یه چیز تو مایه های آسفالت شدن انتظار طرف مقابل رو می کشه

اینم جواب دوستان

حالا سری بزنیم توی دنیای سیاست

این هفته ای که گذشت با کار آقای احمدی نژاد خیلی حال کردم

بابا تا خالا کسی جرات داشت با جناب بوش این  جوری صحبت کنه

خوشم میاد که این رئیس جمهور صغیر و کبیر نمشناسه کار خودش رو انجام میده

خبر با حال دوم توی تربیت بدنی بود

آقای علی آبادی دم شما هم گرم

بابا یه نفر میشه مدیر یه اداره یه  سری هم مدیر دیگه زیر دست این مدیر کار میکنن

اولین چیزی که به این مدیران می دن یه موبایل نا قابله بعدم یه ماشینه ناقابل تر از موبایله

حال این آقایون مدیر تماسای شخصی و اداری رو با موبایل میگیرن با ماشینه هم زن و بچه رو ور میدارن میرن عشق و حال و مسافرت اون وقت هزینه مکالمات؛ بنزین خودرو؛ روغن خودرو؛ استحلاک و تعمیرات خودرو گردن بودجه دولته

بابا آقای محترم مدیر ماشین و موبایل رو گرفتی نوش جونت ولی استفادش مال شماست دولت باید خرجش رو بده تازه دولت از کجا میاره از مردم میگیره می ده به شما

آقای علی آبادی با یه حرکت صحیح در شش ماهه گذشته حدود رو سه میلیون یا میلیارد که فکر کنم میلیارد بود توی بودجه تاثیر گذاشتن و بودجه رو ذخیره کردن

اینم کمی از سیاست

پیروز باشید

سلام

یه سلام پر از عطر عاشقی

دیشب شب جمعه بود شبای جمعه دلم دنبال یار می گرده یاری که

دلم رو بگیره و از این همه بدی دور کنه و اون رو به سمت حرم عشق ببره

 همون حرمی که یه عمری منتظر دیدنشم اما بار گناه این فاصله رو زیاد می کنه

اون حرم تنها عشق من نیست عشق همه مردمه مخصوصا ایرانیا

اما به جمعه که می رسم دلبستگیم بیشتر میشه دنبال یه کس دیگه هم می گردم

همون آقایی که از علائم ظهورش اینه که روز جمعه ظهور میکنه تا عدل و داد رو در جهان بر پا کنه

هر چی به سمت غروب جمعه می رم کمتر چیزی به دست میارم

آخرشم دست از پا درازتر بر می گردم

ولی این رو می دونم که این قسمتم بوده روزیم بوده که چیزی نگیرم

نه اینکه بگم خدا خصیصه نه

من لیاقت نداشتم که روی چون ماه امام زمان (عج) رو ببینم

پس بیایید با هم یه کاری کنیم شاید از این سر در گمی در بیاییم

هر جمعه دم غروب با هم برای سلامتی و فرج امام زمان دعا کنیم

یا علی

التماس دعا

امروز برای بار سوم سلام

نمی دونم چرا همیشه روز آخر و مخصوصا شب آخر خیلی سخته؟

چند دقیقه پیش علی (وفادار) تلفن زده بود، باهاش که صحبت کردم کمی آروم تر شدم

حاجی دهقانم الان رفت بیرون اومده بود خدا حافظی

آخه من فردا بر می گردم تهران و حاجی اینا روز جمعه

امشب منو یاد شب آخر دوران آموزشی میندازه

شب گریه، شب جدایی، شب بی خیالی از تمام دنیا و فقط فکر رفقا بودن

ما هم که باید با این نوت بوک خدا حافظی کنیم

که کم کم باید تحویل صاحبش بدیم

ولی چرا؟؟؟؟

چرا همیشه شب آخر دیر میگذره و سخت؟ چرا؟

یکی به من در به در راهنمایی بده

یا علی

با سلام

!!!!!!!ما که فعلا در به دریم

.........دنبال یه چیزی می گردیم اما

.خودمونم نمی دونیم که چیه و کجاست

آری این چنین بود برادر!

تا اینکه خداوند محمد را بر انگیخت،پیامبری که بهترین آفریدگان در خردسالی و در سن پیری نجیب ترین و بزرگوارترین مردم بود.اخلاقش از همه ی پاکان پاک تر و باران رحمت اش از هر چیزی بادوام تر بود....

سال خوبی را برای تمامی دوستان آرزومند.

در پناه حق

یا حسین       یا اباالفضل

DAR BE DAR