سلام و عرض ادب .
مطالب زيباي وبلاگتون و خوندم و بسيار فيض بردم . ساده بود ولي چون از برخاسته به دل نشست . چقدر دوس دارم اونقدر فرصت داشته باشم و وقت براي خوندن باشه كه يه هفته فقط بشينم پاي نت و تمام وقت مطالب اينچنيني رو مطالعه كنم تا بلكه يه خورده اين روح در به در آروم بگيره و اينقدر رسوام نكنه .
راستي در به در لقبيه كه من هميشه به خودم دادم و همه جا هم جاز ميزنمش . برام جالب بود كه كس ديگه اي هم پيدا بشه كه همچين حسي داشته باشه نسبت به خودش . چون اگر به كسي بگي در به در خيلي دلخور ميشه و احتمالا شاكي هم بشه . ولي وقتي كسي به اين مرحله رسيد - كه الهي به حق علي هيچ مومني به اين حس و اين مرحله نرسه - ديگه براش مهم نيست بهش بگن در به در يا هر چيز ديگه اي .
بهر حال بنده هم مثل بقيه دوستان قديميتون منتظر آپ جديدتون هستم و بسيار خوشحال ميشم به ميخونه ي سيد غريب هم سر بزنيد .
راستي من آدرس وبلاگتون و از وبلاگ مرتضي عباس كه ايشونم باري سيد مينويسن پيدا كردم.
موفق باشيد و التماس دعا
يا علي
