رفقا سلام

ببخشید چند وقتییه که یه چیزایی رو می نویسم که یا از دل خودم بر میاد یا اینکه از دل رفقا می شنوم

از دل رفقایی که بعضی ها وبی برای درد دل ندارن و اگر هم دارن جرات گفتن نداره

چند وقت پیش به یکی از رفقای قدیمی برخوردم

توی صحبتاش چیزایی دیدم که شاید قبلا ازش ندیده بودم نه اینکه اهلش نباشه شاید این جرات الان رو نداشته یا اینکه موقعیتش براش پیش نیومده بود

با کمی صحبت و زیر زبون کشی فهمیدم که درد دلش چیه

آره می خواست حرفای دل رو بنویسه ولی……

ولی کمی کمک می خواست

کمک می خواست تا بتونه حرف دل همه اونایی که جرات حرف زدن ندارن رو بنویسه من هم اول یکی دوتا دیگه از رفقا رو بهش معرفی کردم و بعد از فکر کردن و اطمینان از دل خودم قول همکاری بهش دادم حالا می خوام این رفیق رو به شما هم معرفی کنم تا شاید مثل همه ما اونم حرفای دلش رو مطرح کنه و جزیی از ماها بشه

اسم این رفیق ما حرف چاهه و آدرس وبلاگش هم

WWW.CHAH.PARSIBLOG.COM

دوست دارم این رفیق ما رو هم مثل من پشتیبانی کنید تا اونم توی این زمینه موفق باشه

اینم یه حرف دل دیگه:

عقل میگه برو و دل میگه که نه اصلا حق نداری که این کار رو انجام بدی

دل میگه اونقدر وجود داشته باش که شونه خالی نکنی و تا آخرین لحظه حرف دلت رو بزن

خیلی فکر کرد و دنبالش رفت

از یکی دو نفری هم کمک گرفت و در آخر که همه افکارش رو کنار هم جمع کرد و….

حالا دیگه مطمئنه، از این مطمئنه که که دنبال حرف دلش رفته و هیچ وقت از تصمیمش پشیمون نیست حالا دیگه دلش آروم گرفته

آروم گرفته تمام اون چیزایی که در موردشون شک داشت همش اشتباه بوده

و خوشحاله از اینکه در مورد قضاوتش به کسی حرفی نزده که الان خجالت زده دل خودش باشه

و حالا دیگه از دو دلیش عذاب نمیکشه چون دیگه دو دل نیست