سلام دوست دوران 17 سالگي من!!!!!!
با اومدنت خوشحالم كردي دلم بدجوور گرفته بود با خوندن پي امت
دلم باز شد ياد خاطرات افتادم ياد بلاگم
منو كه يادت هست؟؟؟؟؟؟معلومه خيلي كم مياي نت اما خوبه كه هنوز بلاگت و داري جاي شكرش ميدوني كه هميشه باقيه....
من يكي دو تا كامنت گذاشتم
نمي دونم تو كدوم پستت بود ولي اميدوارم به دستت رسيده باشه و خونده باشيش .
سلام
به قول خودت به كجا چنين شتابان
خيلي هم ممنون از لطفتون.
من هميشه با نوشتن آروم ميشم و البتهبا ياد خدا دلها آرام شود.التماس دعا
واي به حالت اخر هفته بدي در انتظارت هستش
توبه كن
اين اخرين پيام منه دستت رو شده
خودتو ارزو فروختي بد بختتتتتتتتتتتتتتتتتتتت
سلام و خسته نباشيد.
از تشريف فرماييتان به وبلاگ و ابراز محبت شما بينهايت ممنونم.
انشاءالله سالم،شادکام،پايدار و در همه امور موفق باشيد.
بزرگترين درد اين روزهاي ما روزمرگيهاي ماست...
يه راه بيشتر براي فرار از روزمرگي نداريم! اگه ياد مرگ و قيامت باشيم ديگه تن به روزمرگيهاي دنيا نميديم.
يا علي
آنچه خوبان همه دارند تو تنها داري
سلام:
چرا آخه؟؟؟
خدا نكنه.
التماس دعا دارم.
ايشالا بريد كربلا تا خوبه خوب بشين.
يا علي.
خوبين شما؟
زياد راجع به اين ادم فكر نكن به نظرم اصلا ارزششو نداره
بالاخره خسته مي شه از گفتن اين چرت وپرت ها
موفق باشيد
خدانگهدار
